Afsluitdijk (Το Άφσλεϊτνταϊκ). Το Afluitdijk είναι εν μεγάλο φράγμα που συνδέει το βορειοανατολικό άκρο της επαρχίας Noord-Holland με το βορειοδυτικό άκρο της επαρχίας Friesland. Όπως βλέπετε στον παρακάτω χάρτη, το φράγμα χωρίζει την Βόρεια Θάλασσα (Ατλαντικός Ωκεανός) με την θάλασσα του Zuiderzee. Το φράγμα “Afsluitdijk’ είναι ένα φανταστικό έργο γιατί άλλαξε την φυσιογνωμία της Ολλανδίας. Μετά τις μεγάλες πλημμύρες που έπληξαν την Ολλανδία το 1916, αποφασίστηκε η κατασκευή του αναχώματος Aflsuitdijk (Άφσλεϊτνταϊκ) μήκους 32 χλμ.
Τα πρώτα σχέδια για να κλείσουν την θάλασσα του Zuiderzee ξεκίνησαν από τον 17ο αιώνα. Εκείνη την εποχή, ωστόσο, η γνώση και η τεχνολογία δεν ήταν ακόμα ώριμες. Το 1891, ο νεαρός μηχανικός, ο Lely, εκπόνησε τα πρώτα βιώσιμα σχέδια για το Afsluitdijk. Το 1913, ως Υπουργός Διαχείρισης Υδάτων, εξασφάλισε ότι το έργο τέθηκε στην ημερήσια διάταξη του υπουργικού συμβουλίου. Ωστόσο, το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε να αναβάλει αυτά τα σχέδια.
Αλλά οι καιροί άλλαξαν. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί Ολλανδοί υπέφεραν από πείνα, γεγονός που αύξησε το αίτημα για αυτάρκεια όσον αφορά τα τρόφιμα. Χρειάστηκε επιπλέον γόνιμη γεωργική γη. Τα σχέδια αποκατάστασης του Lely έγιναν δεκτά.
Το 1916 όμως τα πράγματα πήγαν στραβά. Υπήρξαν πλημμύρες στην περιοχή του Zuiderzee. Πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν, χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους και η οικονομική ζημία ήταν τεράστια. Κάτι έπρεπε να γίνει! Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η ιδεα του κλεισίματος του Zuiderzee κέρδισε έδαφος. Ο Lely έχει ήδη υποβάλει τα σχέδιά του για το Afsluitdijk το 1917. Ωστόσο, το κοινοβούλιο συμφώνησε με τον νόμο Zuiderzee μόλις το 1918.
Τα πρώτα έργα στο Afsluitdijk ξεκίνησαν το 1920. Μετά από μια σύντομη στάση λόγω της επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης, οι εργασίες επιταχύνθηκαν το 1925. Χιλιάδες άνθρωποι εργάστηκαν σκληρά για να χτίσουν το ανάχωμα. Χτίστες ήρθαν και από μακριά γιατί ο μισθός ήταν πολύ καλός. Αυτό που χτίστηκε ήταν ένα έργο τέχνης. Περισσότερα από 30 χιλιόμετρα αναχώματος στη μέση της θάλασσας. Η τελευταία τρύπα στο Afsluitdijk τελικά έκλεισε το 1932 . Ήταν μια υπέροχη στιγμή, αλλά όχι για όλους.
Ολόκληρα χωριά εξαρτιόταν από την αλιεία στο Zuiderzee. Το Afsluitdijk προκάλεσε τη γρήγορη αλλαγή του νερού από αλατόνερο σε γλυκό νερό. Η αλιεία δεν ήταν πλέον γι’ αυτούς κερδοφόρα. Οι ψαράδες έλαβαν αποζημίωση από την κυβέρνηση, αλλά από την άλλη πλευρά, πολλοί από αυτούς δεν είχαν πλέον δουλειά και έπρεπε να αναζητήσουν άλλο είδος εργασίας.
